ในระบบลงทะเบียนของมหาวิทยาลัยศิลปากร เมื่อนักศึกษากำลังจะจบ จะมีระบบหนึ่งโผล่มา เป็นระบบแบบสอบถามภาวะการหางานทำของบัณฑิต ผมก็พยายามเสนอแนะในสิ่งที่ผมคิดมาตลอดว่าทำไม มันไม่เป็นอย่างนั้น ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ พอจะกดตกลง ก็คิดว่าเดี๋ยวมันก็คงผ่านเลยไป ฝ่ายบริหารของมหาวิทยาลัย หรือแค่ฝ่ายบริหารของภาคก็คงไม่สนใจที่จะอ่าน หรืออ่านแล้วก็ผ่านเลยไป ไม่เอาไปทำให้เกิดผลจริงหรอก เพราะมันก็แค่ความคิดนักศึกษาธรรมดาๆ คนหนึ่ง เรียนก็ไม่เก่ง แถมเรียนไปตั้ง 6 ปี ก็ไม่ได้มีผลต่อชีวิตของเขาหนิ เราก็เสียดาย เก็บไว้อ่านเล่นหน่อยแล้วกัน ว่า ณ ตอนนี้เวลานี้ ที่เราจะจบแล้ว รู้สึกนี้แหละ
ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับหลักสูตรและสาขาวิชาที่เรียน
***วิชาประกอบเอก เช่น วิชาคณิตศาสตร์ ควรแยกวิชาออกมาเป็นคณิตศาสตร์สำหรับคอมพิวเตอร์โดยเฉพาะ มุ่งเน้นการสอนสำหรับให้นักศึกษาสามารถนำความรู้ที่ได้นำไปใช้ได้ทันที โดยไม่ต้องรอให้ถึงเวลาที่จะต้องใช้ เมื่อถึงเวลาใช้จริงก็ใช้ไม่เป็น เนื่องจากการหลงลืม ไม่ตั้งใจ ไม่เข้าใจว่าจะต้องเรียนเพื่ออะไร จึงทำให้นักศึกษามากกว่า 99.99% ไม่สามารถนำความรู้วิชานั้นๆ นำมาใช้งานให้เกิดประโยชน์จริงได้
***ทุกวิชาของเอกคอมพิวเตอร์ต้องมีคาบปฏิบัติจริง เพราะวิชาคอมพิวเตอร์ไม่ใช่วิชาท่องจำ
**ควรมีเครื่องคอมพิวเตอร์ให้นักศึกษาทุกคนได้ใช้งาน และสามารถที่จะใช้งานได้ตลอดเวลา เมื่อต้องการ
*ระบบ Internet ควรมีการปรับปรุงให้ดีกว่านี้
ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการเรียนการสอน
***ทุกวิชาของเอกคอมพิวเตอร์ต้องมีคาบปฏิบัติจริง เพราะวิชาคอมพิวเตอร์ไม่ใช่วิชาท่องจำ
***อาจารย์ผู้ที่สอนแต่ละวิชาควรเป็น Expert ด้านนั้นจริงๆ ไม่ใช่แค่นำทฤษฏีในหนังสือมาสอนตาม จะทำให้นักศึกษาไม่มีความเบื่อในการเรียนวิชานั้นๆ
ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับกิจกรรมพัฒนานักศึกษา
**จัดวัฒนธรรมการเรียนรู้ใหม่ให้หมด ความตั้งใจในการเรียน การนำความรู้ที่ได้ไปปฏิบััติจริง เป็นแค่เฉพาะกลุ่มหรือบุคคลจำนวนน้อย ไม่ใช่ทั้งหมด
***นักศึกษาทุกคนตั้งแต่ชั้นปี 1 ต้องมี Lab ประจำตัว และต้องเข้าทำงานใน Lab ทุกๆ วัน และทุก Lab จะต้องมีการรับจ้างทำวิจัยจากเอกชนเพื่อการฝึกฝนการทำงานจริง การทำงานร่วมกับผู้อื่น การพัฒนาศักยภาพตนเอง การมองเห็นถึงโลกภายนอก ไม่ใช่แค่ต้องเรียนไปวันๆ เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยไทยคนๆ หนึ่ง
ปล.มี * ให้ระดับความสำคัญด้วย
ปล.เขียนไปตั้งเยอะ กดยืนยันเสร็จระบบบอกว่า “เอ็กซิคิวส์คำสั่งไม่ได้” จบข่าว